همیشه یک جای کار می‌لنگه؛ یعنی احساس می‌کنم سیستم دقیقا همین‌جوری چیده شده؛ دقیقا از زمانی که انسان اولین اشتباه رو کرد و این اشتباه دست به دست و سینه به سینه بین مَردم منتقل شد؛ از نسلی به نسل دیگه! کاش می‌شد به جای اینکه بنالیم از جامعمون، تغییر رو از خودمون آغاز می‌کردیم؛ منظورم این نیست که همرنگ جماعت شیم، بلکه با تغییر خودمون جامعه رو اونطوری تغییر بدیم که همه دوست دارند؛ تغییر آدما شاید خیلی کار سختی باشه اما آدما همیشه با خودشون راحت‌تر کنار میان، فقط باید عمیقا و با همه‌ی وجودمون بخوایم.

اگر واقعا درک کنید اطرافمون تا چه اندازه‌ای تغییر کرده، واسه یک لحظه هم که شده خواب به چشماتون نمی‌اومد. همه‌ی ما از جنس مردمیم، حتی همونایی که بالا دسته ما هستند و امروز برای ما تعیین و تکلیف می‌کنند. برای یک‌بارم که شده فکر کنید به این موضوع که چی می‌خواستیم و چی شدیم و قراره واقعا چی بشیم. زندگی مثل یک نوار خالی می‌مونه که اگر حواسمون نباشه چیزهایی توش ضبط می‌شه که پاک کردنش مساوی می‌شه با یک عمر تاوان! پس حواسمون باشه، خیلی.

دانلود فایل صوتی | لینک مطلب | کانال تلگرام رادیوبلاگیها | اینستاگرام رادیوبلاگیها