واهمه :: قلعه‌ی متروک فابر

زَنگِ اِنشاء - اِپیزودِ آخر:
انسان‌ها بهترین و خطرناک‌ترین مُسکن‌های روی زمینند؛ آنها به قدری آرامش‌بَخشند که آماده‌ای تمام روزت را در کنار آنها سِپری کنی و به قدری خطرناک و اعتیادآورند که نبودشان زندگیت را با خاک یکسان می‌کند‌. آنها در دسترس‌ترین داروهای روی زمینند که می‌توان به راحتی به آنها دسترسی پیدا کرد، بدون تجویز پزشک و یا حتی بدونِ مُراجعه به داروخانه‌ها! برای آنها هیچ دوز خاص و هیچ بروشوری تعیین نشده است اما بی‌خوابی، کم اِشتهایی، اَفسردگی، تنگی‌ِنفس و تَپشِ قَلب، کوچک‌ترین عوارضی هستند که در نبودشان به بیمار دست می‌دهد. داروها بزرگ‌ترین جایگزین‌های بَشری محسوب می‌شوند؛ هرگاه بیماری نتواند بیماری‌اش را با جایگزین‌کردنِ انسانِ دیگری معالجه نماید به سمتِ این داروها سُوق پیدا می‌کند. بیماران معمولا دردهای مُشابه‌ای دارند؛ پزشکان از وجود این بیماری‌ها آگاهند اما به جای این‌که اِنسانی را تجویز کنند برای بازارگَرمیِ خود، دست بر روی داروهای جایگزین‌شده‌ی ساختِ بَشر می‌گذارند.
اِمروز که این اِنشاء را می‌نویسم مَن نیز یکی از میلیون‌ها بیماری هستم که از این بیماری مُزمن رَنج می‌برم؛ پزشکان هیچ اُمیدی به بهبود هر چه بیش‌تر مَن ندارند و مَرا به مرگِ نه چندان دوری هشدار می‌دهند. درد واقعی همین است که مَن هم مانندِ همه‌ی انسان‌ها و مانندِ همه‌ی بیمارانی که از این بیماری رنج می‌برند می‌میرم اما هیچ‌کس نمی‌فهمد که دَردِ واقعیِ مَن چیست و در نهایت بر اَثرِ چه بیماری، مَن به این زندگی پایان می‌دهم...

MehrA ML

بعد از ۱سال گفتم لیست اخرین وبلاگایِ بروز شده رو نگاه کنم شاید یه فکر نو باز پیدا کنم ولی متوجه شدم دوست خوبم پست جدید گذاشته و بیان دیر پنلِ منو اپ کرده و چقدر جذاب بود که به جایِ فکر نو ِ یک دوست جدید یه فکر نو از دوستی قدیمی دیدم که بسیار نگاهِ خاص و نابی بود

تازگی ها از متنات ببشتر لذت میبرم و سخت میتونم نظر بدم انقدر خوبن8)

پاسخ:

خوشحالم از این بابت دوست من

از اینکه می بینم کسایی هستن که اینقدر از خوندن کارام لذت می برن بهم این قوت قلب رو میده که دفعات بعدی با قدرت بیشتری پیش به سمت تصوراتم برم

ممنونم از همه لطفی که بهم داری

و ممنون از اینکه ازم‌حمایت می کنی :)

فرشته ...

به نظرم همه ی آدمها بیمارند، گاهی خیلی سخت و مهلک و البته بی درمان.این بیماری جوریه که اگه یه بار تجربه اش کردی یا برای همیشه ازش واکسینه میشی و دیگه ازش بریده میشی یا بی درمانه و رهایی ازش ممکن نیست.

میدونی من فکر میکنم اونهایی که میگن واکسینه شدن هم همچنان بیمارند شاید حتی شدید تر اما انکارش میکنن:(

یاعلی

آدما وقتی از آدما دست می کشن که باور کنن یه بازنده ان

اون موقع درد جدیدی به سراغشون میاد که بیشتر از نبود آدما آزارشون میده

اون درد جدید چیزی کمتر از ناامیدی نیست :)

کنت دراکولا

بقول دیزالو آدما مثل آدامس میمونن.نه هضم میشن نه تموم میشن.اولش شیرین ان.اما یه کم که گذشت تلخ میشن:)

اون چیزی که همه چیز رو تلخ می کنه حقیقته

وگرنه آدما پیچیده تر از چیزی هستن که بخوای با این اصول ساده قضاوتشون کنی :)

بهتره بگیم آدما پیچیده نیستن،حقایق پیچیده شون میکنه.

آره دقیقا

پشت افکار هر آدمی دنیای از تفکرات نهفته است که بسته به اون تفکر اون آدم رو میشه کنکاش و قضاوت کرد

یکی تفکراتش کمتر گره خورده و دیگری کمی بیشتر

ولی مطمئنا این گره ها چه کم باشه چه زیاد، باورهایی هستن که از دید اون ها حقیقت نام گذاری می شن :)

Anne Shirley

خیلیا بودن که اومدن و رفتن ولی تا حالا به خاطر نبود و دوری هیچکدوم بیمار نشدم !

دو حالت داره:

یا کسی هنوز دنیات نشده

یا دنیاتو هنوز از دست ندادی :)

محبوب ..

یاد این قسمت کلیدر افتاد..

آدمی زاد؛ فقط با آب و نان و هوا نیست که زنده است این را دانستم و می دانم که آدم‌ به آدم است که زنده است؛ آدم به عشق آدم زنده است..!

کلیدر - اثر ده جلدی محمود دولت آبادی

خیلی ممنون که این قسمت قشنگ رو برامون نوشتی

تا به حال این کتاب رو نخوندمش ولی حسن انتخابت خیلی به وجودم چربید

دقیقا همینطوره که بهش اشاره کردی :)

✿دخترے از تبارِ غرور✿

اما بعضیها اگه نباشن آدم آرومتره...
نبودشون مسکنه....
اما نمیشه بهشون گفت!

من به اینجور آدما می گم انتخاب اشتباه

دوست داشتنشون شبیه به دور باطله

دنیاتونو روی آدمای اشتباهی نسازین

وگرنه همیشه مجبورید ازشون فرار کنید :)

هانیه شالباف

شاید بی‌ربط باشه؛ اما به‌شکل عجیبی یاد این بیت از مولانا افتادم:

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم

شراب با تو حلال‌ست و آب بی‌تو حرام

نه اتفاقا

احساس می کنم خیلی هم مربوطه

لذت بردم از خوندنش واقعا :)

شک داشتم؛ سرچ کردم و دیدم اون بیت ازسعدیه :))

مرسی پیگیری

هم یه شعر خوب خوندیم

هم فهمیدیم شاعرش کیه

چی بهتر از این :)

مریم y.

جالبه :))) همه میدونن درد و درمونن اما حاظر نیستن بگذرن از غرور مزخرفشون چه بیس سالشون باشه چه شصت سالشون در همه حال دوست دارن لجبازی کنن

من خودمم همینطورم هیچ موقع یادم نمیاد واسه باز کردن در اشنایی یا صحبت کردن و اروم کردن کسی پیش قدم شده باشم :) ذات خودمو خوب شناختم

ولی واسم سواله که اگه قراره ادما روحشونو تربیت کنن و به قولی ادم شن چرا هیچ تلاشی نمیکنن پس ؟تا کی قراره تو دو سالگی باقی بمونن ؟

خدایی نظرت به اندازه یه پست کامل تامل برانگیز بود!

آدما به کسی اهمیت نمیدن چون حال خودشون مهم تر از حال بقیه است

اون یه نفرم اگر از خودگذشتگی می کنه اینقدر زیر پا خوردش می کنن که از کرده خودش پشیمون میشه! :)

فک کنم مورد اول و اینکه کسی هنوز دنیام نشده درسته !

امیدوارم هیچوقت کسی دنیام نشه ...

از چیزی می ترسی؟

دنیای کسی شدن حس بدی نیست

بعضی اشتباهات خوبن

اینم یکی از اوناست :)

اره ! از اینکه کسی دنیام بشه یا من دنیای کسی بشم !! هر دوتاش بد و ترسناکه !

کسی دنیای من بشه من متزلزل و سست و ضعیف میشم چون دنیام فقط شده یه نفر و اگه اون نباشه و کاری بکنه دنیام خراب میشه و با نابود شدن دنیام خودمم نابود میشم

اگر هم من دنیای کسی بشم توانایی آسیب رسوندن به یه آدم رو پیدا میکنم و خواه ناخواه ممکنه آسیبی برسونم و من اینو نمیخوام

همینطور هم اونقدری سرد هستم که طرف مقابلم اذیت بشه

همیشه اینو به یاد داشته باش که تصور مرگ همیشه از خود مرگ ترسناک تره

مطمئن باش وقتی وقتش برسه چنان می تونی قدرت عشق ورزیدنت رو به چشم ببینی که خودت به توانایی های خودت شک کنی

مطمئن باش چه من نوعی چه شما و چه هر کس دیگه ای وارد رابطه ای بشه و نتونه گذشت کنه راحت می تونه به اطرافیانش ضربه بزنه

پس سعی کن قلبت رو بزرگ کنی :)

Tamana .....

مریضه و خود دکترا و‌حتی داروها همه خودشون همین واهمه رو دارن مثلا یه آدمی داروی یکی دیگس ولی خودشم مریض بودن ادم دیگه ایه :-)

همیشه یکی هست که لنگی اون یکی باشه و اون یکی لنگ کس دیگه!

هیچ وقت یاد نگرفتم قدر بودن ها رو بدونیم :)

ترنم

میگن رسم ادمای دنیا شبیه رسم دریاست وقتی احساس کنن غرقشون شدی پس میزننت.

ای کاش ادما خودشونو از همدیگه دریغ نمیکردن و غرورشونو کنار میذاشتن

خیلی سخته که یاد بگیری تنها زندگی کنی یعنی اینقدر نادیده گرفته شدی که دیگه ترجیح میدی تنها بمونی.

من همیشه گفتم، باز هم می گم

درد واقعی تنهایی نیست، درد واقعی بی کسیه

تنها خودش انتخاب می کنه که تنها باشه

اما به کس توی شرایطی دچار شده که اصلا دلبخواهش نیست! :)

شا دان

ای جااان. چقد خوب و درست

نظر لطفته شادان عزیز

ممنونم به خاطر همه ی لطفی که بهم داری

و ممنونم از بودنت :)

نیمه سیب سقراطی

فقط در نبودنشون عوارض سراغ آدم نمیاد، هر مسکنی خودش ذاتا یه سری عوارض هم داره ولی می ارزه به خوردنش ... اول به باور برسیم می ارزه ...

+ موضوع عالی بود و ناب ...

+ کامنت محبوب بهم چسبید، کلیدر همیشه بهم میچسبه :)

بعضی چیزا وجودشون به تحملشون می چربه

بعضی چیزا رو واقعا باید به جون خرید

حق با توئه

+ خوشحالم که خوشت اومده از متن

+ اتفاقا به وجود خودمم چربید، دست گلش درد نکنه واقعا :)

سُر. واو. شین

آدما اگه نباشن خیلی وقتا نیازی هم به مسکن پیدا نمیکنه آدم. شاید نباشن بهتر باشه :/

بعضی از ‌مسکن ها عوارضشون بیشتر از فایدشونه

داروهای اشتباهی توی زندگی هر کسی وجود داره

اما تو هر چقدرم آدمای دور ورتو خط بزنی باز هم کسی رو وارد زندگیت می کنی

علتشم واضح است

انسان ذاتا موجود اجتماعیه :)

فابرکاستل هستم،
نويسنده‌ی دنيای آزاد.

واهمه

#زخمی نوشت

#عبرت نوشت

#فیوریت نوشت

نظرات (۲۲)

فابرکاستل هستم، نويسنده‌ی دنيای آزاد.