مُدتی بود عجیب گوشهگیر شده بود؛ بیشتر وقتشو توی خونه سپری میکرد و از دَرِ خونه بیرون نمیرفت. بهش گفتم: "برنامت واسه آینده چیه؟ میخوای چیکار کنی؟"، گفت: "میخوام ادامه تحصیل بدم"؛ با تعجب پرسیدم: "ادامه تَحصیل؟ ادامه تَحصیل واسه چیته؟"، برگشت گفت: "میخوام ادامه تحصیل بدم و مقاطع بالاتر رو تجربه کنم و در نهایت روی تَفکراتم کار کنم"؛ بهش گفتم: "خب؟ گیرم همه اینهایی که گفتی رو پشتِ سَر گذاشتی و به اون چیزی که میخواستی رسیدی، آخرش چی؟" گفت: "هیچی دیگه، کلا خوبه!" گفتم: "این همه میخوای درس بخونی و بالا بری که در نهایت بگی خوبه؟ فازت چیه؟" گفت: "خوبه دیگه، هیچی!"، بهش گفتم: "میدونی واسه چی این سوالا رو ازت میپرسم؟" یک شونه بالا انداخت و گفت نه! پس گوش کن:
زمانی که تیم ما توی انجمنهای ایرانی و خارجی به عنوان یک گروه صاحبِسَبک بین کاربرا زبانزَد شد افراد خیلی زیادی پیش ما میاومدن و از ما خواهش میکردن که اینجور مباحث رو بهشون یاد بدیم؛ از اونجایی هم که دانستههای ما چیزایی نبود که توی رفرنسهای ایرانی پیدا بشه، همین موضوع کارِ مارو خیلی سختتر میکرد و مجبور بودیم تمام مباحث فرضیاتی رو هم خودمون برای دَرکِ بیشتر کاربرا ایجاد کنیم. از اونجایی که وقت برای ما خیلی ارزش داشت از این رو دست روی افرادی میذاشتیم که پایبندی خیلی بیشتری روی اهداف و تصمیماتشون داشتن. ما برای اینکه بتونیم اینجور افراد رو کشف کنیم معمولا قبل از شروع آموزش یک چتِ کوتاهی باهاشون میکردیم و ازشون یک سوالات ثابت خاص میپرسیدیم!
اولین سوالی که همیشه مطرح میشد این بود که: "هدفت از یادگیری این علم چیه؟"، یک سری افراد درگیر احساساتشون بودن و دلشون میخواست یک شبه راهِ صَدساله رو برن؛ یک سریا هم برای سوءاستفاده از دیگران و گروه دیگه برای پُزدادن پیش دوست و رفیق میخواستن اینجور مباحث رو یاد بگیرن؛ اما گروهی که اونها رو از دیگر گروهها متمایز میکرد کسایی بودن که هدف بزرگتری توی سر داشتن و دلشون میخواست به پیشرفت کشورشون کمک کنن. اینجور افراد خیلی روی تصمیماتشون راسختر بودن و میشد از نوع تفکر و کلماتشون فهمید که چقدر برای رسیدن به این مقطع تلاش کردن؛ بهش گفتم میدونی چی واسه ما توی این سوالات اهمیت داشت؟ سکوت کرد و چیزی نگفت؛ بهش گفتم چیزی که واسه ما اهمیت داشت هدف بود! مهم نیست توی زندگی چه تصمیمی میگیری؛ خوب یا بد؛ مهم اینه که چه هدفی رو برای رسیدن به مقصدت دنبال میکنی. هدف از تصمیم مهمتره و کسی که هدف بزرگی رو توی سرش پرورش میده شانس خیلی بیشتری برای رسیدن به موفقیت داره. اگر نخوای روی هدفت کار کنی حتی اگر به مَقصدم برسی باز هم توی دنیای خودت سَردرگمی! پس قبل از اینکه بخوای کاری انجام بدی، اول روی هَدفت کار کن؛ هَدف بزرگترین داشتهی بشریته.